We zijn al verbonden

Dit is Bolski,

Nou ja, dat is haar nickname. 
De jongste van lieve vrienden van me.

Deze happy Buddha geeft mij momenteel misschien wel het grootste geluksgevoel.

Naast mooi bol, is ze ook een wijs en gelukkig Mens.
Dat is een aanname, gebaseerd op hoeveel ze lacht.

Ze is nog taalloos en daarmee puur observerend, voelend. 
Definities zijn niet gestut op de meningen van anderen.
Maar eenvoudige op basis van pijntjes en fijntjes.

In onze maatschappij geloven we vaak dat we kinderen iets moeten leren.
Maar leren is een gevolg. Een gevolg van observeren en zelf uitproberen.

Een kind leert automatisch van wat wél of niet werkt.
Wees dus eenvoudigweg het beste voorbeeld. De rest komt vanzelf.

Wij kunnen zoveel leren van kinderen. 
Maar ook zoveel ont-leren, dankzij kinderen.
We hoeven enkel te erkennen dat zij ook juist òns voorbeeld zijn.

Zij zijn immers puur. 
Ze komen vers uit de Bron.
Uit eenheid. Daar waar alles verbonden is.
En dat dat zo is, daar hebben zij nog niet eens over nagedacht.

Dat is gewoon.
Verbonden-zijn is gewoon.

Pas later, uit taal, uit goede en minder goede bedoelingen van anderen,
uit de lessen van anderen, 
daar ontstaan helaas ook de irreële angsten en overtuigingen.

Zaken die kinderen niet zèlf hebben ervaren.
Maar die wij zo hebben ervaren. 
Of erger nog, die wij niet eens zèlf hebben ervaren.

De eenheid, wij zijn allen één, wordt langzaam vergeten.
Verbinding niet langer een gegeven.

Daarom houd ik me bezig met verbinden.
Met de verbinding tussen mensen.
Met de verbinding met de delen in mijzelf.

Alles mag er zijn. Ook al is dat soms niet even fijn.
Zo gaat dat ook bij Bolski, heb ik geleerd.

Even huilen wanneer iets niet fijn voelt.
En dan weer lekker lachen.

Verbonden met alles wat er is.

Veel Liefde,
Bas